استاد محمّد جواد نجفی / 28 بهمن 1397
مباحث جدید دانش تفسیر دارای چند سرفصل کلی می باشد:
1- هرمونوتیک: دانش روش فهم
2- زبان قرآن
3- زبان شناسی
4- فرهنگ زمانه: یکی از اندیشمندان در کتاب ادبیات قرآن معتقد است قرآن کاری انجام میدهد به نام والایش. یعنی واژگانی را از فرهنگ زمانه خود اخذ میکند و آن را به معانی رفیعی ارتقاء می دهد.
هیچ متنی در خلأ به وجود نیامده است. آیا میتواند گفت که قرآن یک کتاب زمانمند و تاریخمند است؟ آیا باید قرآن را در بستر تاریخی آن مطالعه کرد یا به صورت مطلقا منتزع؟ آیا می توان بین این دو حالت جمع کرد و قرآن را هم زمانمند دید و هم فرازمانی؟
مطالعه کتاب علم و دین ترجمه خرمشاهی در رابطه با رابطه علم و دین توصیه می شود.
کلیسا در سال 1963 انحصار حقانیت را از مسیحیت برداشت و اعلام کرد که همه ادیان به رستگاری راه دارند.
هرمونوتیک:
تاریخچه: در ایران بابک احمدی، عبدالله نصری و احمد واعظی جزو کسانی هستند که در این رشته کار کرده اند. بابک احمدی در کتابش می گوید هرمونوتیک اولین بار با عنوان فقه اللغه یا شرح تمثیلی مطرح شده است.
